ontij voorwoordelijk bewaart het lichaam de ik-loze tijdloze tijd bestaand uit onpeilbare ruimte onbegrensd, ongekend geen deinende troost in materie…
Continue ReadingVerhalen
De vrijdag volgens Hanneke Verbeek
in zee voor e.j.e. die eerste keer al stonden we tot ons middel in oceaanblauw achter de branding ver van…
Continue ReadingDe vrijdag volgens Hanneke Verbeek
de leugen positie kiest ze niet al lijkt ze stil te staan wendbaar als een windvaan houdt ze zich aan…
Continue Reading‘De Slokop’
‘De Slokop’ C.C.Boer De woonkamerwanden wervelen soms woest in het rond en het gezicht van Eva hangt vaker boven de…
Continue ReadingDe vrijdag volgens Hanneke Verbeek
van bovenaf gras wacht grijswit op de warmte tussen kaarsrecht omzomende bomen gehalveerd door de zon kruinen verlicht boven sombere…
Continue ReadingDe vrijdag volgens Hanneke Verbeek
aankondiging voor het eerst nu weer witte dauw op het gras na de kou van vannacht die met zilverdraad sterren…
Continue ReadingDe vrijdag volgens Hanneke Verbeek
ontlading flitslicht uit neerdalend nachtzwart schrikt dampslaap tot water dat met één ruk aan de hendel de hemel verlaat loodrechte…
Continue ReadingMorfine
Haar glimlach vervormt tot een langgerekte lachspiegelgrijns. Eerst is er een geüniformeerde vrouw en daarna ineens een hoop bewegende vlekken.…
Continue ReadingDe vrijdag volgens Hanneke Verbeek
en hoe vergaat het jou, zoete illusie? nam je al afscheid van het bange kinderhart heb je de troost verzocht…
Continue ReadingDe vrijdag volgens Hanneke Verbeek
verlaten tussen aarde en wolken ter hoogte van boomblad langsscherende vogels weet ik woorden voorbij nu al wat beschrijfbaar is…
Continue Reading