Utrecht – Peter Schotman, lid van de Vier van Vrijdag, is 20 jaar geleden begonnen met het schrijven van gedichten. Die weerspiegelen zijn zoektocht naar diepte en verlangens van het leven en de emoties daarbij. Als metaforen dienen reizen als zeiler over zee, over land en in zijn herinnering. Zijn gedichten werden gepubliceerd in de tijdschriften Taalpodium en Concept en door hen uitgegeven verzamelbundels. In 2011 is zijn debuutbundel ‘Op windveren van verlangen’ verschenen, uitgegeven door Kleinood & Grootzeer.
![]()
![]()
Indisch Monument1)
De Geest Overwint van
in brons gegoten mensen uit
de Eeuw van mijn Moeder2).
Zal ik na 77 jaar mijzelf
in hen herkennen?
Een Stille Oceaan
herdenkt nu
Little Boyen Fat Man 3),
toen, voor mijn leven, op
Hiroshima en Nagasaki geworpen.
In Nederland vergeten
2 miljoen Indische nazaten
op 15 augustus
hun vlag rechtop te zetten
voor deze Nationale Herdenking.
Gelukkig zijn voor slechts één euro
zonnebloemen te koop,
ook voor slachtoffers van
de Bersiap 4) en de
Brandende Kampongs 5).
– Peter Schotman
1) Indisch Monument, onthuld 1988, Den Haag
2) De Eeuw van mijn Moeder, Eric de Vroedt, Nationale Theater, najaar 2022
3) Little Boy en Fat Man, de bijnamen van de eerste 2 afgeworpen atoombommen.
4) Bersiap, letterlijk ‘maak je klaar’, de tijd eind 1945, waarin Indonesische vrijheidsstrijders
(pemoeda’s) bloedbaden aanrichtten onder ongewapende Nederlanders, Nederlands-
indiërs en Chinezen (ca. 6.000 doden).
5) De brandende kampongs van Generaal Spoor, Rémy Limpach, 2016