Utrecht – De randen van het bestaan, de duistere gedachten, …Jolies Heij weet in haar poëzie deze ruwe kristallen van het leven te laten schitteren. In de tachtiger jaren studeerde zij Duits aan de Universiteit Utrecht en nu is zij full time dichter. Zij is te zien op onder meer poetry slams en poëziefestivals. Ook is zij GGZ-dichter. Een favoriete uitspraak op haar facebookprofiel: ‘Du musst nicht tanzen, aber beweg dein Herz (Wir sind Helden)’.
homo aude ludere
je bent soms met een pantser aan, soms laat je een andere huid
staan
je huilt met de wolven mee, doet een gorilla na
redt ooievaars uit het nest op de hoogspanning bij blijdorp
acteert een glimlach, legt een verzameling strooppotten aan
om de pissebedden om de mond te smeren, je kuif staat naar de
wind
je jas waait in alle richtingen, het masker dat je draagt voelt echt
je bent de vanger in het maaiveld, de duiker in het koren
wat krom is sla je recht, je wilt naadloos passen
in de voren van het bevoorrechte, voor pech heb jij geen behuizing
katjes knijpen zichzelf in het donker, jij moet ronken
op het schoongeveegde podium, je naam in het zodiac gegrift
voor ieders ogen zet je een leven in scène
dat je hebt gejat van de eerste de beste verstekeling
als het maar goed klinkt en verrassend genoeg
op het platgetreden pad blijft, je beeldt je in dat je beklijft
maar het geheugen lijdt aan alzheimer, zoveel is al gezegd
laten we bij elkaar liggen, mens, elkaar uitkleden, het naakte
betreden, elkaar velen, spelen wie ben jij nou echt?
– Jolies Heij