Utrecht – De randen van het bestaan, de duistere gedachten, …Jolies Heij weet in haar poëzie deze ruwe kristallen van het leven te laten schitteren. In de tachtiger jaren studeerde zij Duits aan de Universiteit Utrecht en nu is zij full time dichter. Zij is te zien op onder meer poetry slams en poëziefestivals. Ook is zij GGZ-dichter. Een favoriete uitspraak op haar facebookprofiel: ‘Du musst nicht tanzen, aber beweg dein Herz (Wir sind Helden)’.
Veldslag
In het donker zie je de terreurcellen niet. Ieder lichtpuntje
is verdacht, neon gloeit de nacht. Al wat wordt gehoord
is je eigen adem, al wat beweegt zijn je hossende gedachten.
Je vat post, bent op je hoede, scherpt de blik aan het diepste
zwart, steekt het hart onder de riem, tekent huis en haard
op de achterkant van de kaart van vijandelijk gebied. Je kent
de littekens, de plooien, de hersenspinsels, de voorraadkast
met herinneringen op je duimpje. Het pad is ge-effend,
iedere stap wordt trefzeker gezet. Het gevaar komt altijd uit
een andere hoek. De fantomen komen als de rook om je hoofd
is verdwenen. Ineens vanuit het niets die explosie in lijf en leden,
invasie en Blitzkrieg van kwaadwillenden die zich delen en
verspreiden als een geoefend leger. De aangeslagen soldaat
wordt krijgsgevangen gemaakt. Wat voor waarde heeft een
leven nog? Ik kan de loopgraaf niet dichten noch de guerilla-
troepen bevechten. Alleen de papaver te drogen leggen.
– Jolies Heij