Utrecht – De randen van het bestaan, de duistere gedachten, …Jolies Heij weet in haar poëzie deze ruwe kristallen van het leven te laten schitteren. In de tachtiger jaren studeerde zij Duits aan de Universiteit Utrecht en nu is zij full time dichter. Zij is te zien op onder meer poetry slams en poëziefestivals. Ook is zij GGZ-dichter. Een favoriete uitspraak op haar facebookprofiel: ‘Du musst nicht tanzen, aber beweg dein Herz (Wir sind Helden)’.
Op zoek
“When I am a man
I will be an astronaut and find Peter Pan”
(Kate Bush)
Speurend naar redenen voor jouw liefdeloze
desertie, want werkelijk, hoe erg kon het zijn
dat je de groeipijnen niet verdroeg? Tezamen
zijn we toch gemankeerd, vroege bejaarden
geplaagd door het lichaam en overgangshormonen.
Jij werd nooit ouder en droeg het vege lijf als
een lastig kind dat je nooit aandacht hoefde te
schenken. Tot het schreeuwde van dorst en honger.
Het verrimpelde onder je handen. De jongeling
werd wakker als oude man. Peter Pan klampte
zich vast aan de strohalm van het stilstaan
in de tijd. Wilde voor eeuwig blijven spelen
op de panfluit met dartelende nimfijnen tegen
herfstverdriet, op zoek naar de achtergebleven
jeugd. Een astronaut naar de kindertijd wilde
je zijn, op die onbereikbare planeet van gulzig
onvervuld verlangen. De vergankelijke tijd was
de spelbreker die je met een koppig onwillig
lijf achterliet. Het moest vernietigd worden opdat
de gedroomde jonge god eeuwig kon leven.
– Jolies Heij