Utrecht – De randen van het bestaan, de duistere gedachten, …Jolies Heij weet in haar poëzie deze ruwe kristallen van het leven te laten schitteren. In de tachtiger jaren studeerde zij Duits aan de Universiteit Utrecht en nu is zij full time dichter. Zij is te zien op onder meer poetry slams en poëziefestivals. Ook is zij GGZ-dichter. Een favoriete uitspraak op haar facebookprofiel: ‘Du musst nicht tanzen, aber beweg dein Herz (Wir sind Helden)’.
Troostleveranciers
Ze staan dag en nacht voor je klaar, de
apostelen van de rouw met hun goedbedoelde
handleidingen en welgemeende deviezen. Ze
zijn begaan met het welzijn van hen die zijn
aangereden door een onaangekondigde dood.
Pluk de dag, vier het leven om de zeis te ontwijken.
Blijf niet hangen in tristesse als een naald in
de groef. Doorbreek de doodse stilte. Spreek,
want wie zich laat horen is warmbloedig. Maak
van het hart geen moordkuil. Praat erover,
zodat wij je kunnen monitoren. Maar wie wil
horen over de walging in het wakker worden,
wetend dat jij niet meer in de wereld bent? Wie
wil een diavoorstelling van hoe jij door de trein
aan stukken werd gereten? Zij bevinden zich
aan deze zijde, onwetend van de veerman die op
hen wacht. Ze verkopen hun waar op de pof
vanuit oprecht mededogen. Je kunt niet anders
dan de aalmoes accepteren. En nederig hopen dat
in de stilte na hun vertrek jouw ruisen doorbreekt.
– Jolies Heij