Utrecht – Jaap Lemereis (58 jaar), lid van de Vier van Vrijdag. Hij schrijft sinds zijn jongste jeugd gedichten. Tegenwoordig schrijft hij ook vaak korte verhalen. Daarnaast is hij vader van vier kinderen, die deels alweer het huis uit zijn. Hij loopt af en toe een eindje hard, spreekt graag af met vrienden en houdt zich bezig met filosofie. “Tussendoor heb ik een baan.”
Pleisterplaats
Blijft u toch liggen, u viel als een vogel, die tegels zijn
geen slechte plek, echt
Ja, u viel, het was niet te voorkomen en nu slaapt u wat
op de stoep en bloedt
Ziet u: velen gingen u voor, u hoort ze nog in de stenen, soms
vliegt er nog een even op
Hoe dingen lopen en houvast, ach, houvast is zo zacht en
zo overschat
Kijk eens naar uw handen, die knik in uw armen, het lijken wel
vleugels, ook de ruimte is krom
Dus rust nog een beetje, misschien valt u straks verder of misschien
bent u er al, een begin of een einde
Ze zullen zo komen, zeg dan uw naam maar ten teken, zoveel is zeker
dat ook zij het niet weten
– Jaap Lemereis
Dit gedicht kreeg in oktober dit jaar een eervolle vermelding voor de Rob de Vos-prijs 2020 van Meander Magazine.