Utrecht – Jaap Lemereis (52 jaar), lid van de Vier van Vrijdag. Hij schrijft sinds zijn jongste jeugd gedichten. Tegenwoordig schrijft hij ook vaak korte verhalen. Daarnaast is hij vader van vier kinderen, die deels alweer het huis uit zijn. Hij loopt af en toe een eindje hard, spreekt graag af met vrienden en houdt zich bezig met filosofie. “Tussendoor heb ik een baan.”
–
Niets is meer iets
dwaalden door de stad
kochten nieuwe handen in de vintageshop
tot aan de elleboog
streken alle plooien glad bij 2 cappuccino’s
tot alles naadloos paste bij
hoe oud we deden
liepen met onze verhalen hand in hand door de goot
speelden dat we toeristen waren in
onze eigen zinnen
vreemde gedachten kropen uit de afvoerputjes
vonden dat die van anderen waren
in ruime mate aanwezig
zeiden dat wij wij niet waren want
hadden ergens gelezen dat we alleen maar
als het ware zijn
in de schemering verschrompelden de straten
lieten ineens die nieuwe armen los, die
zware dingen
liep er verlegen mee door, op zoek naar
een container, groot genoeg
voor dit alles
Niets is meer iets
–
dwaalden door de stad
kochten nieuwe handen in de vintageshop
tot aan de elleboog
–
streken alle plooien glad bij 2 cappuccino’s
tot alles naadloos paste bij
hoe oud we deden
–
liepen met onze verhalen hand in hand door de goot
speelden dat we toeristen waren in
onze eigen zinnen
–
vreemde gedachten kropen uit de afvoerputjes
vonden dat die van anderen waren
in ruime mate aanwezig
–
zeiden dat wij wij niet waren want
hadden ergens gelezen dat we alleen maar
als het ware zijn
–
in de schemering verschrompelden de straten
lieten ineens die nieuwe armen los, die
zware dingen
–
liep er verlegen mee door, op zoek naar
een container, groot genoeg
voor dit alles
–
– Jaap Lemereis
mooi, filosofisch, proficiat Jaap!