Utrecht – De randen van het bestaan, de duistere gedachten, …Jolies Heij weet in haar poëzie deze ruwe kristallen van het leven te laten schitteren. In de tachtiger jaren studeerde zij Duits aan de Universiteit Utrecht en nu is zij full time dichter. Zij is te zien op onder meer poetry slams en poëziefestivals. Ook is zij GGZ-dichter. Een favoriete uitspraak op haar facebookprofiel: ‘Du musst nicht tanzen, aber beweg dein Herz (Wir sind Helden)’.
Ooit een engel gezien?
Ze bestaan op gebedsprenten en in de hoofden van gelovige
kinderen, of op het witte doek als Damiel die mens wil
worden om de geliefde aan te raken. Er zijn engelen voor
alle moeilijkheden en ongevallen, voor de motivatie en de
wilskracht, de conflicten van het hart, voor verzoening
en liefde, zuiverheid, orde en discipline, voor genezing en
vergeving, wijsheid en verlichting, voor alles wat het leven
opklaart en de zwaarte lichter maakt en nee, ik heb nog nooit
een engel gezien. Geen wit wezen dat zijn fluweelzachte vleugel
om me heen sloeg of me met zijn hemelse hermelijnen mantel
toedekte. Geen goddelijke zucht die me inspiratie inblies of
me op de ademtocht van doorluchtige muzen naar hogere sferen
tilde. Mijn pad is met duister omrand, dankbaar ben ik voor het
lantaarntje dat de illusie van licht verspreidt. Als engelen de
liefde wegdragen zijn ze piraten van de ziel. Liever word ik
high van aarde, steek mijn neus in schimmels en verrotting.
– Jolies Heij