Utrecht – De randen van het bestaan, de duistere gedachten, …Jolies Heij weet in haar poëzie deze ruwe kristallen van het leven te laten schitteren. In de tachtiger jaren studeerde zij Duits aan de Universiteit Utrecht en nu is zij full time dichter. Zij is te zien op onder meer poetry slams en poëziefestivals. Ook is zij GGZ-dichter. Een favoriete uitspraak op haar facebookprofiel: ‘Du musst nicht tanzen, aber beweg dein Herz (Wir sind Helden)’.
Bacchanaal wensdenken
Er is troost in wijn, in droesem valt
koffiedik te kijken en op de bodem van
de fles worden antwoorden opgedregd
voor wie wil vinden. Er is balseming in
treurigheid, het zoete lijden aan melancholie,
de vinnige herinnering, het kuise gemis.
De zachte dood van het in nevelen
verblijven in plaats van die aangereden
pijn, de trein die door lijf en ziel rijdt. Ik
maak lijstjes van hen in de gevarenzone
op de rand of al boven de afgrond, zo
ben ik voorbereid schokbestendig en de
onheilstijding voor, de boodschapper te
vlug af. Er zit magie in drank, wensdenken
in de afdronk opdat het noodlot je in het
vervolg met rust laat. Je weet je beschermd,
omzwachteld door de wollen deken van
vergetelheid. Wat was er nu uiteindelijk
zo erg? Ontwaken in een omfloerst heden,
zonder besef van de rest van je leven.
– Jolies Heij