In het kader van de World Poetry Day (jaarlijks op 21 maart) heeft het Utrechts Stadsdichtersgilde, waar Fred Penninga deel van uitmaakt, de Oekraïense dichter Haska Shyyan gevraagd een gedicht te schrijven over de oorlog in Oekraïne. Dat heeft ze gedaan. Eerder heeft zij de EU prijs voor literatuur gewonnen.
Wanneer
je zonder je ogen open te doen,
’s nachts opstaat voor het toilet,
voel je de verschrikking
van de zwangere vrouw in Marioepol –
die allesomvattende angst,
die zelfs ver uitgaat boven
de angst voor mogelijke kanker
of voor een vallende zware kroonluchter
middenin een kerk
of een balzaal –
ze hebben ons verteld
dat geluk is, dat je elke avond
met dezelfde man naar bed gaat,
dan sta je niet stil bij anticonceptie –
en we hebben geantwoord:
“NEE – geluk is afwisseling, maar beschermd.
Nu dit of het andere verloren geluk
van de vrouwen, onder vuur en belegerd
met afschuw in je naar voren springt,
zoals de borsten uit haar push-up puilden
bij het meisje in de bar gisteren:
ze zwaaiden zorgeloos heen en weer
bij een lach en een haal aan haar sigaret,
maar een man zat met zijn rug naar haar toe,
met zijn handen voor zijn gezicht,
in de rij van de kootjes stond getekend:
zo worden ze niet geboren
de mensen
zo sterven
de steden.
Vertaling: Rien Hamers