Utrecht – Peter Schotman, lid van de Vier van Vrijdag, is 20 jaar geleden begonnen met het schrijven van gedichten. Die weerspiegelen zijn zoektocht naar diepte en verlangens van het leven en de emoties daarbij. Als metaforen dienen reizen als zeiler over zee, over land en in zijn herinnering. Zijn gedichten werden gepubliceerd in de tijdschriften Taalpodium en Concept en door hen uitgegeven verzamelbundels. In 2011 is zijn debuutbundel ‘Op windveren van verlangen’ verschenen, uitgegeven door Kleinood & Grootzeer. Volgende keer: Erika De Stercke.
Mijn heteroniemen
Vandaag ben ik er om zacht te zijn,
niet vet als boter
maar zuiver als zijde
changerend van vleug om
een voorname wereld te spiegelen,
mijn oor tot de gehoorgrens open
voor jou die ik niet ken,
doch die mij zonnestralen toezingt
tot aangenaam verpozen
Gisteren was ik nog
als het snoeiharde geluid van
een buurvrouw met hogedrukspuit,
ongevraagd leefmilieus vullend,
efficiënt delegerend,
toonbeeld van uiterlijk en goede sier,
bij borrel en diner op zoek naar
aansluiting via social talk
met een grote wereld
In een kist meer heteroniemen,
wens- en verdwijnfiguren,
in verwondering van kleuren
van kerstrozen in de winter,
hun darwinistische bepaaldheid,
en de dichter, onbegrepen
emoties etalerend op een boekenblog,
op zoek naar een schaduw
om in te kruipen
– Peter Schotman