Ik ben iemand die van taal houd, ik herinner mij heel goed dat de klank van taal, de beweging van woorden etc. mij al heel vroeg interesseerden. Ook op de boerderij van mijn ouders (een cultuurarme omgeving, zonder boeken etc.) keek ik de woorden van de dierenarts en andere bezoekers echt uit hun mond. In 1980 publiceerde ik mijn eerste dichtbundel : “Iglo”. Afgelopen jaar 2018, bracht ik mijn tiende bundel uit. Mezelf uitdrukken via taal is een tweede natuur voor mij. Ik schreef columns en kunstrecensies, verhalen en gedichten. Het vloeit soms als vanzelf uit mijn pen en mijn computer. Niet dat het allemaal even goed is, maar het gebeurt vanuit een innerlijke noodzaak.
Kruimeltje woord
Geen kruimeltje woord vandaag.
Te moe om te praten in woorden.
Hoe vaak worden woorden niet verdraaid
of uit hun zachte context gelicht?
Te moe om te praten, laat staan om te schrijven.
Er vallen even geen woorden meer, zelfs geen kruimeltje
woord, lief of boos, valt uit de voorraadkast van mijn hoofd.
Te moe dus om te praten, laat staan om te schrijven.
Er vallen even geen woorden meer,
zelfs geen kruimeltje
woord, lief of boos, valt vandaag
uit de voorraadkast van mijn hoofd.
– Marlies Souren