Utrecht – De randen van het bestaan, de duistere gedachten, …Jolies Heij weet in haar poëzie deze ruwe kristallen van het leven te laten schitteren. In de tachtiger jaren studeerde zij Duits aan de Universiteit Utrecht en nu is zij full time dichter. Zij is te zien op onder meer poetry slams en poëziefestivals. Ook is zij GGZ-dichter. Een favoriete uitspraak op haar facebookprofiel: ‘Du musst nicht tanzen, aber beweg dein Herz (Wir sind Helden)’.
geconserveerd bloesemend
vrouwen voorbij de jaren waarin het bloesemende
ongemerkt overgaat in conserveren, het gerimpelde
diverse huiden versleet, het bloesemt enkel nog aan de buitenkant
het overstromende vel boven de broekrand, de gewichten
aan armen en kin, maar het gezicht moet strak over het been
de man raapt de handkussen niet meer op, schuift
ze als droogbloemen terzijde, een komma is ze tussen
twee zinsneden in die als veters in haar bilspleet snijden
wie verzucht moet lijden, er is nog zoveel om naar te reiken
de mateloze tijd, onstoffelijkheid, die minnaar tussen de flanken
maar de vagina is een schuchtere schelp, door het leven gehard
het hart door slagregens verweekt, de man een vermoeide gluurder
die niet meer de moeite neemt om zijn jas uit te trekken
sex is een keuze gevolgd door stress, maar je moet
het voor je goede fatsoen blijven proberen, in de koffiehoek
bij de albert heijn met droge mond probeert een arabier
haar te verleiden om frans te spreken tegen een vriend
die het ook niet weet, als antwoord onhandig het scherm streelt
– Jolies Heij