Utrecht – Jaap Lemereis (52 jaar), lid van de Vier van Vrijdag. Hij schrijft sinds zijn jongste jeugd gedichten. Tegenwoordig schrijft hij ook vaak korte verhalen. Daarnaast is hij vader van vier kinderen, die deels alweer het huis uit zijn. Hij loopt af en toe een eindje hard, spreekt graag af met vrienden en houdt zich bezig met filosofie. “Tussendoor heb ik een baan.”
Jemen vergeten
soms vergeten we Jemen even, op weg
naar huis steken we over, het gaat net goed
we schelden wat, aan onze voeten liggen
nauwelijks lijken, hooguit een zebrapad
Jemen man, die honger daar, dat is me wat, te groot
voor het journaal en voor de media, die kan
niet meer gestild, ze vechten daar, wij vechten ook
wel eens, maar zo leeg, die maag, nee zelden
Jemen is ver, ligt ergens daar, een hoek, een punt
of zo, we kijken dan maar voetbal, er zijn nog niet genoeg
belangrijke doden dat we het moeten weten
daar in dat verre lege,- het is toch een woestijn?
wat eten ze daar normaal? hoezo, er is toch niets? oh ja
en hé er wordt gescoord, een onterechte achterstand
hoe vaak we niet aan Jemen denken, eigenlijk altijd wel niet
we jemen zou een werkwoord kunnen zijn
– Jaap Lemereis