Gent – Erika De Stercke, lid van De Vier van Vrijdag, schrijft gedichten naar aanleiding van gesprekjes die zij opvangt in de trein, meldingen van vrienden. “Een gedachte of één woord kan bij mij blijven hangen en een eigen leven leiden. Ze laten mij niet los, de woorden. Mijn rugzak zit steeds vol met papiertjes en en allerlei info. Aan inspiratie geen gebrek.” Regelmatig gaat zij naar Nederland voor literaire activiteiten. Ook in Vlaanderen doet zij mee met poëzie-optredens.
Zacht
de aardegrond
nu de moeder
nog bescherming biedt.
Zijn poten duwen het lijf
de toekomst in na gewaggel
en onzeker zoeken naar insecten.
De gevarengrens toont haar
streken aan de groeischeuten.
Wat donzig was, verdwijnt met
de drang tot leven.
– Erika De Stercke