Erwin Mortier – Godenslaap
Hélène is bijna 100 jaar oud. Haar leefruimte beperkt zich tot de kamer waar ze door verzorgsters wordt geholpen. Zij vertelt over haar leven en zet haar herinneringen op papier. Herinneringen aan het opgroeien in een Belgisch bourgeois milieu, het warme contact met de vader, het koele contact met de standsbewuste moeder,de lieve en bijzondere broer, de ruimdenkende oom. De Eerste Wereldoorlog die haar kalme leventje op zijn kop zet wordt soms afstandelijk, dan weer emotioneel beschreven. De oorlog heeft voor Hélène grote gevolgen, zoals haar ontmoeting met de Engelse officier die achter het front belandt en haar grote liefde wordt.
Mortier lezen is een genot, zijn taal moet geproefd worden. Het woordgebruik is heel beeldend en puur Vlaams, de zinnen zijn vaak lang. De roman doet soms denken aan Proust, soms aan Claus.
Geen boek om even snel door te lezen, neem er de tijd voor. De beloning is groot: deze virtuoze schrijver zorgt, na eerder veelgeprezen werk als Marcel en Mijn tweede huid, wederom voor een onvergetelijke leeservaring.