–
Amersfoort – Ali Şerik werd in 1962 geboren in Turkije. Hij was zeven jaar toen hij voor het eerst in Nederland kwam wonen. Voor de Amersfoortse Courant schreef Ali Şerik een aantal jaren een column. Zijn eerste gedichten waren in het Turks, die werden gepubliceerd in Turkstalige tijdschriften in Nederland en Turkije. Uitgeverij Broy in Istanbul heeft drie gedichtenbundels van zijn hand uitgegeven. Nederlandstalige gedichten van Ali Şerik zijn opgenomen in verzamelbundels van Taalpodium Utrecht / Zeist. Doorbloeiend Heimwee is zijn laatste Nederlandstalige bundel.–
Vrouwen met maskers
Ik hou van vrouwen die maskers dragen
van vrouwen die veroveren en struiken in brand steken
die zich binden aan iemand maar niet capituleren
ik hou van vrouwen die zich verbergen achter hun masker
als een blad in een boom
Als een waterdruppel in de regen
als een nachtegaal in de blauwe lucht
ik hou van hun parelmoeren geheimen
van hun verborgen zinnelijke woorden
hoe ze hun gezichten wassen elke ochtend
Ik hou van vrouwen die zonder teugels leven
met maskers van rode en zwarte zee
ik hou van vrouwen die de nacht vergeten
met het masker van de maan, de sterren, de goden
ik hou van vrouwen die hun tranen wegvegen
Hun geliefde troosten in hun verlies, stilte
ik hou van sterke vrouwen, van dikke vrouwen
van vrouwen die hun handen op je gezicht leggen
ik hou van vrouwen die maskers dragen
ik hou van hoe ze zich kleden
Hoe ze lopen
lachen
ademhalen
hoe ze praten over hun kinderen
over hun carrières, hobby’s
Ik hou van vrouwen die maskers maken
met hun bomvolle verwachtingen, teleurstellingen
met zoektochten naar het geluk en vermaak
met het ontsnappen uit hun geïsoleerde doen en laten
maskers met de uitverkoop van hun volmaakte verdriet
Ik hou zelfs van vrouwen met dodenmaskers
ik kan in hun plaats sterven
maar ik hou niet van vrouwen
die hun blauwe, bruine, zwarte, amberkleurige ogen uitsteken
als ze hun maskers dragen
Vrouwen met maskers
–
–
Ik hou van vrouwen die maskers dragen
van vrouwen die veroveren en struiken in brand steken
die zich binden aan iemand maar niet capituleren
ik hou van vrouwen die zich verbergen achter hun masker
als een blad in een boom
–
Als een waterdruppel in de regen
als een nachtegaal in de blauwe lucht
ik hou van hun parelmoeren geheimen
van hun verborgen zinnelijke woorden
hoe ze hun gezichten wassen elke ochtend
–
Ik hou van vrouwen die zonder teugels leven
met maskers van rode en zwarte zee
ik hou van vrouwen die de nacht vergeten
met het masker van de maan, de sterren, de goden
ik hou van vrouwen die hun tranen wegvegen
–
Hun geliefde troosten in hun verlies, stilte
ik hou van sterke vrouwen, van dikke vrouwen
van vrouwen die hun handen op je gezicht leggen
ik hou van vrouwen die maskers dragen
ik hou van hoe ze zich kleden
–
Hoe ze lopen
lachen
ademhalen
hoe ze praten over hun kinderen
over hun carrières, hobby’s
–
Ik hou van vrouwen die maskers maken
met hun bomvolle verwachtingen, teleurstellingen
met zoektochten naar het geluk en vermaak
met het ontsnappen uit hun geïsoleerde doen en laten
maskers met de uitverkoop van hun volmaakte verdriet
–
Ik hou zelfs van vrouwen met dodenmaskers
ik kan in hun plaats sterven
maar ik hou niet van vrouwen
die hun blauwe, bruine, zwarte, amberkleurige ogen uitsteken
als ze hun maskers dragen
–
– Ali Şerik