Utrecht – Dichter Hanneke Verbeek, met een nieuw gedicht, speciaal in het teken van deze Valentijnsdag.
Kleuradvies
de spiegelkast toont
lijf in lingerie, ik zie
dat ik er best de tijd mee door kan
–
mijn hand dwaalt tussen knaapjes
waarop al haast vergeten
vrouwelijke omhulling wacht
op nieuwe kans of plastic zak
ik daal op mijn gemak
langs treden van herinnering
–
ik houd mezelf iets voor
hul me weer even in
voorbij gegane liefdes
streelzachte monumenten
van erotische momenten
wacht op het gevoel
–
het past me nog
–
het jersey jurkje, donkerblauw
waarmee ik me met hart en ziel
bekende als jouw vrouw
naast het petrolkleurige
waarin het bijna keurige
geloochend werd
door lage halslijn, korte rok en mouw
–
ik houd mezelf niets voor
nu ik ze zo zie hangen
de blauwe kocht ik uit
oorspronkelijk verlangen
–
zodra het zuivere pigment
met groen vermengde tot raffinement
heb ik het al vermoed:
jij kleurt me wel, maar
past me niet zo goed
–
– Hanneke Verbeek
han , weer geraakt prachtig
jij kleurt me wel , maar
past mij niet zo goed.
schitterende eindtekst !
…”mijn hand dwaalt tussen knaapjes”…
Een lied van weemoed en verlangen, vol vrouwelijk raffinement, met een dissonant slotakkoord.
Mooi, dichter Hanneke Verbeek!
mooi!