–
Amersfoort – Ali Şerik werd in 1962 geboren in Turkije. Hij was zeven jaar toen hij voor het eerst in Nederland kwam wonen. Voor de Amersfoortse Courant schreef Ali Şerik een aantal jaren een column. Zijn eerste gedichten waren in het Turks, die werden gepubliceerd in Turkstalige tijdschriften in Nederland en Turkije. Uitgeverij Broy in Istanbul heeft drie gedichtenbundels van zijn hand uitgegeven. Nederlandstalige gedichten van Ali Şerik zijn opgenomen in verzamelbundels van Taalpodium Utrecht / Zeist. Doorbloeiend Heimwee is zijn laatste Nederlandstalige bundel.
–
4 mei, Kamp Amersfoort
1.
Bij de Stenen Man
draag ik de roerloze stilte
een stilte die blijft zwijgen
zelfs de aangeplante bomen
blijven geruisloos voor zich uit kijken
als ik mijn oor op de aarde leg
hoor ik tussen de wortels van de bomen
de kogels van het vuurpeloton
en het neervallen van uitgeputte lichamen
hun laatste geschreeuw
hangt nog ergens aan de bomen
onder de wortels van de stuiken
en wilde bloemen
de gebeden van de vermoorde helden
Bij de Stenen Man
herdenk ik de mensen
die in een donkere tijd
de moeilijkste weg hebben gekozen
voor een beter toekomst
voor ons allen
Bij de Stenen Man
herdenk ik de goede mensen
herdenk ik de slachtoffers van de Holocaust
herdenk ik de vermoorde communisten
herdenk ik de vermoorde zigeuners
herdenk ik de vermoorde homoseksuelen
herdenk ik diegene die vermoord zijn
omdat zij vaderlandsliefde
in hun hart droegen
herdenk ik de soldaten die van ver weg kwamen
om deze mooie grond te bevrijden
herdenk ik
met duizend anderen
de vrijheid van elk individu en tegen het fascisme
2.
Ik was nog niet geboren
en Nederland
was niet het vaderland van mijn vader
toch ontcijfert de stilte van de graven
de stilte van mijn verleden
Turkije was bondgenoot van nazi-Duitsland
die de buik van de moordmachine vulde
3.
Langs de graven van soldaten
op de begraafplaats Rusthof in Leusden
draag ik de roerloze stilte
voor steeds meer volwassenen
is dit zomaar een dag
steeds meer herinneringen lees je
in plaats van ze te horen
totdat het lezen verdwijnt bij het oud papier
steeds meer zal de mening opduiken
het was zomaar een oorlog
als iets noodzakelijks
in de geschiedenis
steeds luider zal het klinken
vergeef en herdenk
ook diegenen die fout waren
4 mei, Kamp Amersfoort
–
1.
Bij de Stenen Man
draag ik de roerloze stilte
een stilte die blijft zwijgen
zelfs de aangeplante bomen
blijven geruisloos voor zich uit kijken
als ik mijn oor op de aarde leg
hoor ik tussen de wortels van de bomen
de kogels van het vuurpeloton
en het neervallen van uitgeputte lichamen
hun laatste geschreeuw
hangt nog ergens aan de bomen
onder de wortels van de stuiken
en wilde bloemen
de gebeden van de vermoorde helden
–
Bij de Stenen Man
herdenk ik de mensen
die in een donkere tijd
de moeilijkste weg hebben gekozen
voor een beter toekomst
voor ons allen
–
Bij de Stenen Man
herdenk ik de goede mensen
herdenk ik de slachtoffers van de Holocaust
herdenk ik de vermoorde communisten
herdenk ik de vermoorde zigeuners
herdenk ik de vermoorde homoseksuelen
herdenk ik diegene die vermoord zijn
omdat zij vaderlandsliefde
in hun hart droegen
herdenk ik de soldaten die van ver weg kwamen
om deze mooie grond te bevrijden
herdenk ik
met duizend anderen
de vrijheid van elk individu en tegen het fascisme
–
2.
Ik was nog niet geboren
en Nederland
was niet het vaderland van mijn vader
toch ontcijfert de stilte van de graven
de stilte van mijn verleden
Turkije was bondgenoot van nazi-Duitsland
die de buik van de moordmachine vulde
–
3.
Langs de graven van soldaten
op de begraafplaats Rusthof in Leusden
draag ik de roerloze stilte
voor steeds meer volwassenen
is dit zomaar een dag
steeds meer herinneringen lees je
in plaats van ze te horen
totdat het lezen verdwijnt bij het oud papier
steeds meer zal de mening opduiken
het was zomaar een oorlog
als iets noodzakelijks
in de geschiedenis
steeds luider zal het klinken
vergeef en herdenk
ook diegenen die fout waren
–
– Ali Şerik
dag Ali, heel kort: ja, zo is het!! mooi verwoord