Utrecht – Peter Schotman, lid van de Vier van Vrijdag, is 20 jaar geleden begonnen met het schrijven van gedichten. Die weerspiegelen zijn zoektocht naar diepte en verlangens van het leven en de emoties daarbij. Als metaforen dienen reizen als zeiler over zee, over land en in zijn herinnering. Zijn gedichten werden gepubliceerd in de tijdschriften Taalpodium en Concept en door hen uitgegeven verzamelbundels. In 2011 is zijn debuutbundel ‘Op windveren van verlangen’ verschenen, uitgegeven door Kleinood & Grootzeer.
Het gekrookte riet
Mijn oren schieten vol van
wind die loeit
in plaats van rundvee, opgesloten
in boervriendelijke boxen,
vlagen stuwen mij voort,
storten zich op
het argeloze riet
dat vol wordt getroffen,
traag meeverend in
eenzelfde cadans,
als het geraas mij
-niet-gekrookt- verlaat.
Nog doet de wind pogingen
de wolken te verdrijven over
een horizon waar
bereklauwen reiken naar
een dijk met grazende schapen,
ooit door de dominee geroepen
het sierlijke kerkje tussen de bomen in
voor hun ziel en zaligheid
– Peter Schotman