De Vier van Vrijdag: Marlies Souren

Marlies Souren. “Ik kan mezelf in heel veel opzichten niet laten vallen.” Foto: Peter le Nobel

Utrecht – Ik ben iemand die van taal houd, ik herinner mij heel goed dat de klank van taal, de beweging van woorden etc. mij al heel vroeg interesseerden. Ook op de boerderij van mijn ouders (een cultuurarme omgeving, zonder boeken etc.) keek ik de woorden van de dierenarts en andere bezoekers echt uit hun mond. In 1980 publiceerde ik mijn eerste dichtbundel : “Iglo”. Afgelopen jaar 2018, bracht ik mijn tiende bundel uit. Mezelf uitdrukken via taal is een tweede natuur voor mij. Ik schreef columns en kunstrecensies, verhalen en gedichten. Het vloeit soms als vanzelf uit mijn pen en mijn computer. Niet dat het allemaal even goed is, maar het gebeurt vanuit een innerlijke noodzaak.

Mevrouw S ziet beelden

Vanaf de bank ziet mevr S een wereld beeld
Zij ziet een vliegtuig in Afghanistan
Waar mensen aan hangen
Aan de vleugels, de trap en de staart

Zij ziet mensen in China op gekleurde stoelen
In de open lucht die een rechtszitting bijwonen
Een man in een groen jasje
Is de Rechter. Vier vrouwen die wazig kijken

Die vrouwen willen een scheiding
Zij worden geslagen, de mannen schudden van nee
Zij willen de scheiding niet
Dat  kost geld ,dat hebben ze niet..

De vrouw van één echtpaar
huilt, de vrouw van een ander echtpaar ook
ze hebben  scheve ogen die rood worden
ze willen geld , een echtscheiding
en een inboedel uit dozen vol rommel.

Op het volgend scherm dansen
Vrouwen in gestreepte kleding
In Tibet, waar  dat dansen
eigenlijk niet mag, want er hangt daar Covid
in de onbewolkte  lucht.

Op het volgende scherm ziet mevr S
Regenbeelden, zoveel regen dat mensen
Hun kinderen, hun hond en hun auto
Zomaar in het water zien verdwijnen.

Daarna passeren beelden van Mensen die niet
met elkaar in een klas of in een regering willen zitten
Zij willen juist alles anders ,dat is het probleem.

Dan dendert het beeld van een race circuit
met een prins aan het hoofd, haar kamer in
er vliegen auto’s met vleugels over de baan
en in  ronde stoeltjes  zitten wel duizend  mensen
er hangt oranje rook boven het circuit.

Is er brand ? neen geen brand, maar
een vliegende Hollander, als winnaar
de duizenden poppetjes
op de ronde stoelen raken uit hun bol.

dan opeens weer een vol scherm
Een demonstratie, van ook weer duizenden
Mensen zij vinden dat ze genept worden
Ze willen geen speciale maatregelen ze

Willen geen vaccins, maar festivals waar ze
hutje mutje kunnen staan en liggen in tentjes
met ontbloot bovenlijf vanwege de vrijheid.

Op het eind van de dag ziet mevr S een video
Daarop is alleen een vleugel , eenzaam
In een weiland te zien
Een oudere donkere man speelt  daar
Een prachtige zwanenzang  in
Zijn eentje “Do you hear me”
Zingt hij alsmaar, de muziek wordt
ijler, de stem heser
er komt geen antwoord.

Mevrouw S begrijpt het
Ze komt van de bank af  en sluit de
Gordijnen, vandaag geen scherm
Meer, ze poetst haar tanden

Gaat staan en zingt
Luid en duidelijk :  “YES I hear you”
En het Avé ,Avé Maria,zingt ze
Tot de donkere nacht haar huis
Zonder beelden omsluit.

– Marlies souren