De Vier van Vrijdag: Marlies Souren

Marlies Souren. “Ik kan mezelf in heel veel opzichten niet laten vallen.” Foto: Peter le Nobel

Utrecht – Ik ben iemand die van taal houd, ik herinner mij heel goed dat de klank van taal, de beweging van woorden etc. mij al heel vroeg interesseerden. Ook op de boerderij van mijn ouders (een cultuurarme omgeving, zonder boeken etc.) keek ik de woorden van de dierenarts en andere bezoekers echt uit hun mond. In 1980 publiceerde ik mijn eerste dichtbundel : “Iglo”. Afgelopen jaar 2018, bracht ik mijn tiende bundel uit. Mezelf uitdrukken via taal is een tweede natuur voor mij. Ik schreef columns en kunstrecensies, verhalen en gedichten. Het vloeit soms als vanzelf uit mijn pen en mijn computer. Niet dat het allemaal even goed is, maar het gebeurt vanuit een innerlijke noodzaak.

Niet geliefd

Daar lag het levenspad
Ingekaderd, maar niet goed te belopen
Vol kiezelsteentjes, geen richtingwijzers.
En vaak langs een afgrond
Met de moed der wanhoop begon ik eraan
Te vroeg helaas, want ik was nog niet besteld.
Dus ik viel
En na het opklimmen was er
Weer een litteken bij gegroeid.
Nu onbetaalbaar, want waar vind je dat
Soort merktekens
Tegenwoordig nog?

– Marlies Souren