Utrecht – Ik ben iemand die van taal houd, ik herinner mij heel goed dat de klank van taal, de beweging van woorden etc. mij al heel vroeg interesseerden. Ook op de boerderij van mijn ouders (een cultuurarme omgeving, zonder boeken etc.) keek ik de woorden van de dierenarts en andere bezoekers echt uit hun mond. In 1980 publiceerde ik mijn eerste dichtbundel : “Iglo”. Afgelopen jaar 2018, bracht ik mijn tiende bundel uit. Mezelf uitdrukken via taal is een tweede natuur voor mij. Ik schreef columns en kunstrecensies, verhalen en gedichten. Het vloeit soms als vanzelf uit mijn pen en mijn computer. Niet dat het allemaal even goed is, maar het gebeurt vanuit een innerlijke noodzaak.
Als ik dan lig
Als ik dan lig
Koud, in barre
grond, Of stoffig
In een urn van aardewerk
Of hout, dan zal ik
spijt hebben van wat
ik liet, Dus kom , schenk
mij nog eens bij.
Noem mij nog eens
kom nog eens bij mij staan
Streel mijn haar. Kus me .
Warm je nog eens aan
mijn zij. Doe, of je me
vond. Op straat, of waar
dan ook, maar nog niet
zo koud, – in barre grond.
– Marlies Souren