Utrecht – De randen van het bestaan, de duistere gedachten, …Jolies Heij weet in haar poëzie deze ruwe kristallen van het leven te laten schitteren. In de tachtiger jaren studeerde zij Duits aan de Universiteit Utrecht en nu is zij full time dichter. Zij is te zien op onder meer poetry slams en poëziefestivals. Ook is zij GGZ-dichter. Een favoriete uitspraak op haar facebookprofiel: ‘Du musst nicht tanzen, aber beweg dein Herz (Wir sind Helden)’.
Remedie bij binnenblijven
Dit is een stad vol steile regen: de lage
zoldering houdt de bedelminnaars
op hun plek, hier zie jij mij
niet staan omdat je te zeer met
je eigen hormonen bent begaan. Lodewijk
wil eruit, hij schroeft zijn snuit
tussen mijn benen. Hou je behoefte
maar op, daar word je een vent van
weerleg ik. Nick wil een picknick in de
wigwam, ik lurk aan de theepottuit.
We leven in spertijd, ik ben
je kwijt en de kamer wordt kleiner
naarmate de dag verstrijkt. Je hebt
de liefde in bedwang, daarom duren
de nachten wellustig lang. Dat je vrouw
snurkt is één ding, maar eigenlijk
verwijt je jezelf zin. We gaan vreemd
zonder lichaam. Je lijdt onder de
blessure. De afstandsbediening kan
soelaas bieden, het slechte weer misschien.
– Jolies Heij