Utrecht – De randen van het bestaan, de duistere gedachten, …Jolies Heij weet in haar poëzie deze ruwe kristallen van het leven te laten schitteren. In de tachtiger jaren studeerde zij Duits aan de Universiteit Utrecht en nu is zij full time dichter. Zij is te zien op onder meer poetry slams en poëziefestivals. Ook is zij GGZ-dichter. Een favoriete uitspraak op haar facebookprofiel: ‘Du musst nicht tanzen, aber beweg dein Herz (Wir sind Helden)’.
stil zondagsbericht
ik overnacht in de schaduw
van het afgewende gezicht
aan de achterkant van de volle maandag
gedenkend toen hij nog licht gaf
of is ze heks, maagd of godin
met wierook om de lippen
we lopen in de zich opkrullende schemering
waar beelden als naakte bomen staan
te schrijven in de lucht
het is de vallende avond maar
jij spreekt over de naderende apocalyps
ik zie enkel een drassige landerigheid op de velden
dit is een land vol zondagsverkeer
en schaars verlangen
nog kariger het weemoedige vermaak
hij heeft de leidsels uit de handen
van de voerman geslagen
is er met de koets vandoor
heeft mij in het uitdijende gelaten
als hij steeds dunner uit het zicht
en steeds ijlere berichten achterlaat
ik vang lijdzaam de sneeuw op
die uit zijn kraag dwarrelt
maar gulzig als was het manna
om ons heen wordt het steeds stiller
maar in mij groeit zijn schaduw
tot nieuwe maan
– Jolies Heij