Utrecht – De randen van het bestaan, de duistere gedachten, …Jolies Heij weet in haar poëzie deze ruwe kristallen van het leven te laten schitteren. In de tachtiger jaren studeerde zij Duits aan de Universiteit Utrecht en nu is zij full time dichter. Zij is te zien op onder meer poetry slams en poëziefestivals. Ook is zij GGZ-dichter. Een favoriete uitspraak op haar facebookprofiel: ‘Du musst nicht tanzen, aber beweg dein Herz (Wir sind Helden)’.
glazen stolp west
de wereld is een koopland van een glazen pui voorzien, glas
van beton om een atoomaanval af te weren, oorlogje spelen we
op het beeldscherm, als netflix het in het assortiment heeft
is het een bloedstollende serie waar de verveling uit is geknipt
het continent staat onder druk, al weet je het seismografische
midden niet op de landkaart aan te wijzen en hotspots ken je
enkel van het hybride werken, waar ligt het land waar de
bommen bloeien? is een retorische vraag, want vandaag gaat
alles zijn gewone gang en zijn het geen tanks maar winkelwagentjes
die voortrollen, al denk je er tegen beter weten in
over om een schuilkelder in te richten, hoeveel rivieren moest
pichegru over voor hij door vorstverlet werd gered? hoe ver moet
de ijsbeer afzakken voordat zijn vacht verkleurt? voor de zekerheid
doet men er een psychologische handleiding bij opdat de kinderen
niet verdwalen in het enge, krakende bos vol beschilderde
wilden uit het oosten, opdat ze de stormen in glazen water
niet te licht opvatten en weten dat duizenden kilometers
tegenwoordig niets meer is, het kwaad klopt onverbiddelijk
op de deur als angst slechte raad geeft, je bent in oorlog zonder
dat je het beseft, nog minder dan dat je het wilde, het was maar
een reflex, wat je niet ziet vrees je het meest en geen luiken kunnen
je het zicht op de vensters van ingebeelde veldslagen ontnemen
– Jolies Heij