Utrecht – Jaap Lemereis (58 jaar), lid van de Vier van Vrijdag. Hij schrijft sinds zijn jongste jeugd gedichten. Tegenwoordig schrijft hij ook vaak korte verhalen. Daarnaast is hij vader van vier kinderen, die deels alweer het huis uit zijn. Hij loopt af en toe een eindje hard, spreekt graag af met vrienden en houdt zich bezig met filosofie. “Tussendoor heb ik een baan.”
was het vallen oneindig dan was er geen smak
en is de smak zacht dan doet ze er niet toe
zei de aarde geen ho dan was je nu nergens
had je een zoutloze vlucht zonder einde
neerkomen biedt een houvast, ongekend
als een harmonica zo soepel je leden, op de tegels
hijgen je vleugels veer voor veer uit
je buigt je borstbeen, ook de ruimte is krom
daar hoor je opnieuw de klank van de trekzak
til je rib na rib op zonder een krimp, diep
inhaleer je de hoogte en tast naar de afzet
zwaartekracht zit tussen je oren dus ga je
een snavel bekt beter maar je stroomlijnt je kop
de hemel is vals plat, je snakt naar thermiek
de was in de oksels, de zolen omhoog, je zat ooit
in een ei toch? dan rest slechts de volgende val
– Jaap Lemereis