Utrecht – Erika de Stercke, lid van De Vier van Vrijdag, schrijft gedichten naar aanleiding van gesprekjes die zij opvangt in de trein, meldingen van vrienden. “Een gedachte of één woord kan bij mij blijven hangen en een eigen leven leiden. Ze laten mij niet los, de woorden. Mijn rugzak zit steeds vol met papiertjes en en allerlei info. Aan inspiratie geen gebrek.” Regelmatig gaat zij naar Nederland voor literaire activiteiten. Ook in Vlaanderen doet zij mee met poëzie-optredens.
Luchtbrug
————
Pluimen verbinden het nu met hoger
nog niet voor direct maar de weg is
daar, zelfs al is er geen enkel geluid
de vogels waken er over
Instincten, diep begraven, overleven
generatie na generatie, of ze ooit
verdwijnen, niemand weet het
de aarde zwijgt, voedt vermoedens
met mondjesmaat, het antwoord,
een slot met geheimen
De heldere hemel-ogen voelen wat
de oerouders in bliksem en wind
doorstonden, geen verklaring maar
een reukzin naar de juiste richting
Een geleefd gezicht, versierd met
aardepluimen vertelt de waarheid
–
Luchtbrug
–
Pluimen verbinden het nu met hoger
nog niet voor direct maar de weg is
daar, zelfs al is er geen enkel geluid
de vogels waken er over
–
Instincten, diep begraven, overleven
generatie na generatie, of ze ooit
verdwijnen, niemand weet het
de aarde zwijgt, voedt vermoedens
met mondjesmaat, het antwoord,
een slot met geheimen
–
De heldere hemel-ogen voelen wat
de oerouders in bliksem en wind
doorstonden, geen verklaring maar
een reukzin naar de juiste richting
–
Een geleefd gezicht, versierd met
aardepluimen vertelt de waarheid
–
– Erika de Stercke