Tweestemmige ode aan Utrecht op usb-kaart

Utrecht – Geen bundel, maar een usb-kaart. En daarop zijn de ‘45 gedichten’  van Marlies Souren en Leo Mesman te lezen over Utrecht. ‘Een tweestemmige ode’ zoals is aangekondigd.

–

Het is een rijk gevulde kaart, want de gedichten zijn via audiobestanden ook te horen. Bovendien bevat deze biografieën van beide dichters, met veel jeugdfoto’s.

–

Mesman en Souren vullen elkaar goed aan in hun poëzie en geven samen zo een fraai beschreven beeld van de Domstad, over de bekende, historische monumenten en plaatsen, maar ook over de actuele plekjes, zoals het Muziekcentrum Vredenburg of de inmiddels gesloopte flats aan de Talmalaan.

–

Bij Barbara op de Prinsessenlaan

–

Daar kun je lang liggen, wanneer

de geest bij het lichaam is weggegaan.

Dan is daar geen onderscheid,

geen haat of nijd, geen arm of rijk.

Kind, Kardinaal, Dichter of Prostituee.

–

Ze zitten er niet mee. Ze rusten daar allen uit,

liggend tot ze een ons of minder wegen.

–

Alle praatjes, pracht en praal voorbij,

treffen ze elkaar, volkomen vrij.

–

Bij Barbara op de Prinsessenlaan

daar lig je, waar de bomen staan.

–

– Marlies Souren

–

Marlies Souren kiest vooral voor de historische plekjes en weet die met haar lyrische stijl fraai te beschrijven.

–

Sterk is dat Souren zich niet alleen beperkt tot de standaard ‘ontdek je plekjes van Utrecht, wat altijd een gevaar is bij dichtbundels bij de stad. Zo zet zij het ‘Dolhuis’ en het “Kunsthuis’  tegenover elkaar, het Centraal Museum en Altrecht aan de Lange Nieuwstraat en Agnietenstraat. En ook het nieuwe Muziekcentrum Vredenburg krijgt ervan langs (CU 2030. Hoepel op met je slagzin!), waardoor de bundel actualiteitswaarde krijgt. En voor het Domplein, toch een platgetreden stuk Utrecht, heeft Souren een mooie Kloosvariant bedacht: Denkend aan het Domplein / zie ik een plein / waar ik weerloos en dom durf te zijn, …

–

Een puntje van kritiek: de lyriek kan soms hier en daar te zoetsappig worden. Een voorbeeld is de zin: ‘Te laat voor hartstocht’ uit ‘Slaap in mij, herinnering. Toch is dit gedicht –met net die storende vers- een mooi voorbeeld van een zekere ingehouden erotiek die in de Utrechtse poëzie zweemt. Een geslaagd voorbeeld is haar gedicht ‘Het Schip’:  Ik zie de jonge mannen / met monden van / minnaars, hun lippen / gekruld, verhitte kabels /  op de schouders, hun / fluwelen rug gekromd.

–

Maar Leo Mesman kan er ook wat van, zoals in ‘Het Utrechtse bos’: en homo’s die hoopvol langs de singels / dwalen waar melkwit fluitenkruid / weeïg naar gesuikerd sperma ruikt.

–

In de bijdragen van Mesman staat vooral de natuur voorop en soms gaat hij op stadssafari. Zo beschrijft hij de karakteristieke, maar inmiddels gesloopte flats aan de Talmalaan of beschrijft hij de verborgen bunkers in de stad.

Getuigen

–

Ze staan op talloze plekken in en om onze stad,

als stille getuigen van de laatste wereldoorlog,

vaak verscholen onder een laag mos

of ondoordringbaar struikgewas.

–

Ze mogen van gewapend beton zijn,

jarenlang in staat de vrede te trotseren:

het kost de bunkers nog steeds moeite

het daglicht te verdragen.

–

– Leo Mesman

–

Beide dichters komen oorspronkelijk uit het zuiden van het land en kwamen in de jaren zeventig naar de Domstad. De eerste drie gedichten van Mesman gaan dan ook over zijn jeugdherinneringen, elders in het land, waarmee hij zijn wortels kennelijk niet wil verloochenen, maar eenmaal in de stad Utrecht treedt hij met zijn originele onderwerpen die ook bij Utrecht horen graag buiten de paden, waardoor hij ook de geboren en getogen Utrechters verrast.

–

Met ’45 gedichten, Utrecht onder vier ogen’ hebben Marlies Souren en Leo Mesman samen met hun eigen stijl en invalshoek een breed en origineel beeld geschetst van Utrecht. Met een ingehouden erotiek als verrassende verbintenis.

–

45 gedichten, Utrecht onder vier ogen, door Leo Mesman en Marlies Souren, uitgeverij de Hooiwaagen.nl De usb-dichtbundel (winkelwaarde 22,50 euro) is te koop bij diverse literaire boekhandel of te bestellen per e-mail: boeken@dirkjekuik.com Zie ook www.dehooiwaagen.nl

–

Er is ook een bibliofiele, genummerde en gesigneerde, uitgave in een lederen etui (35 euro) verkrijgbaar.

–

Zie ook de websites van Marlies Souren (www.sourenpoems.nl) en van Leo Mesman www.mesmania.blogspot.nl

Utrecht – Geen bundel, maar een usb-kaart. En daarop zijn de ‘45 gedichten’  van Marlies Souren en Leo Mesman te lezen over Utrecht. ‘Een tweestemmige ode’ zoals is aangekondigd.

Het is een rijk gevulde kaart, want de gedichten zijn via audiobestanden ook te horen. Bovendien bevat deze biografieën van beide dichters, met veel jeugdfoto’s.

Mesman en Souren vullen elkaar goed aan in hun poëzie en geven samen zo een fraai beschreven beeld van de Domstad, over de bekende, historische monumenten en plaatsen, maar ook over de actuele plekjes, zoals het Muziekcentrum Vredenburg of de inmiddels gesloopte flats aan de Talmalaan.

– Marlies Souren

Marlies Souren kiest vooral voor de historische plekjes en weet die met haar lyrische stijl fraai te beschrijven.

Sterk is dat Souren zich niet alleen beperkt tot de standaard ‘ontdek je plekjes van Utrecht, wat altijd een gevaar is bij dichtbundels bij de stad. Zo zet zij het ‘Dolhuis’ en het “Kunsthuis’  tegenover elkaar, het Centraal Museum en Altrecht aan de Lange Nieuwstraat en Agnietenstraat. En ook het nieuwe Muziekcentrum Vredenburg krijgt ervan langs (CU 2030. Hoepel op met je slagzin!), waardoor de bundel actualiteitswaarde krijgt. En voor het Domplein, toch een platgetreden stuk Utrecht, heeft Souren een mooie Marsmanvariant bedacht: Denkend aan het Domplein / zie ik een plein / waar ik weerloos en dom durf te zijn, …

Een puntje van kritiek: de lyriek kan soms hier en daar te zoetsappig worden. Een voorbeeld is de zin: ‘Te laat voor hartstocht’ uit ‘Slaap in mij, herinnering. Toch is dit gedicht –met net dat storende vers- een mooi voorbeeld van een zekere ingehouden erotiek die in de Utrechtse poëzie zweemt. Een geslaagd voorbeeld is haar gedicht ‘Het Schip’:  Ik zie de jonge mannen / met monden van / minnaars, hun lippen / gekruld, verhitte kabels /  op de schouders, hun / fluwelen rug gekromd.

Maar Leo Mesman kan er ook wat van, zoals in ‘Het Utrechtse bos’: en homo’s die hoopvol langs de singels / dwalen waar melkwit fluitenkruid / weeïg naar gesuikerd sperma ruikt.

In de bijdragen van Mesman staat vooral de natuur voorop en soms gaat hij op stadssafari. Zo beschrijft hij de karakteristieke, maar inmiddels gesloopte flats aan de Talmalaan of beschrijft hij de verborgen bunkers in de stad.

– Leo Mesman

Beide dichters komen oorspronkelijk uit het zuiden van het land en kwamen in de jaren zeventig naar de Domstad. De eerste drie gedichten van Mesman gaan dan ook over zijn jeugdherinneringen, elders in het land, waarmee hij zijn wortels kennelijk niet wil verloochenen, maar eenmaal in de stad Utrecht treedt hij met zijn originele onderwerpen die ook bij Utrecht horen graag buiten de paden, waardoor hij ook de geboren en getogen Utrechters verrast.

Met ’45 gedichten, Utrecht onder vier ogen’ hebben Marlies Souren en Leo Mesman samen met hun eigen stijl en invalshoek een breed en origineel beeld geschetst van Utrecht. Met een ingehouden erotiek als verrassende verbintenis.

—-